Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 12’ê pûşperê de êvarî saet di navbera 21:00-00:00’an de artêşa TC’ê obûs û hawanan avêtiye Girê Konferansê, Geliyê Pisaxa, Dola Aş û Girê Aş ku girêdayî Heftanînê ku li Qadên Parastina Medyayê ne.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 12’ê pûşperê de ji danê sibehî pê ve artêşa TC’ê li hember qadên Oremar û Çarçela ku girêdayî navçeya Gevera Colemêrgê ne operasyonek dane destpêkirin û ev operasyon hê jî didome.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Piştî biryara tevgera me ya bêpevçûniyê, artêşa TC’ê li sehaya me di operasyonan de bi zanebûn cahşan dide pêş. Artêşa TC’ê bi vî awayî hewl dide ku gerîlayên me yên ku di rewşa bêpevçûniyê de ne tune bikin û ji ber vê yekê ji bona vê jî cahşan çalaktir kirine. Em wekî Fermandariya Sehaya Botanê ya HPG’ê cahşan hişyar dikin da ku beşdarî operasyonan nebin. Digel vê yekê ku beşdarbûna cahşan a operasyonan pêk bê, wê ji encamên wê em ê berpirs nîn bin.
12 Pûşper 2009
Fermandariya Sehaya Botanê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Piştî ku me hevala Nûjîn dît û ew sohbeta wê ya bi bandor ku ez ê tu carî ji bîr nekim kir, ez bi hevalê Serdar re mijûl bûm. Bi gotina hevalê Serdar min ji çenteyê wê pembû û tendiryod derxistin. Bi vî awayî an bi dengê serdar ez ji nava nîgaşan derketim û vegeriyam jiyana rastîn. Di wê navberê de min ji hevalê Qendîl pirsî, ka gelo li cem wî av heye an nîn e.
Lê rewşa ku em ketibûnê û pirsa ku min kir, kir ku dilê bi me bişewite. A rast dilê me, me bixwe li xwe dianî. Li ser pirsa min, hevalê Qendîl; “ Weleh hebû, lê ez nizanim, bê li ku maye, ka deqeyek ez herim mêze bikim, ez ê zû vegerim”
Di vê navberê de ez bi dermankirina birînê mijûl bûm. Pê re jî min henekan jî dikir, da ku moralê Serdar bînim cî. Di dest me de jixwe tenê şûtika me hebû û min bi qasî çend bihostan jêkir û pê birînê girê da. Hê ez bi birînê re mijûl dibûm, hevalê Qendîl hate hawara me û bi bîdonek avê ku nîvco bû vegeriya.
Bi dîtina bîdonê re hevalê Serdar demildest xwe çengî avê kir. Lê nedibû ku di vê rewşê de ez avê bidimê. Min jî bêyî ku ew bîdonê avê bigire, bi destê xwe min avê kêm kêm dayê. Yanî hema mirov dikare bêje, kêmek qirika xwe şil kir. Ji ber di rewşên wisa de av xwînê ron dike û ev jî dike ku xwîn zêdetir biherike.
Di birîndariyande herî zêde av tê xwestin. Hebe tunebe av e. Tîbûn dertê asta herî jorîn. Lê berevajî vê ya herî ne baş jî av e. Lê israra avxwestina Serdar berdewam dikir. Jixwe tîbûna min ne hewceye ez bahs bikim. Ji duh û pê de dilopek av neketibû qirika min. Lêvên min jî hem terikîbûn hem jî qalik girtibûn. Hinavê min dişewitîn. Min jî ji ava bîdonê qurtek vexwar. Hesteke wisa xweş bû ku, mîna ku ez ji nû ve jidayîk bûbûm. Fena şîrê dayîkê bû...
Êdî em derengî diketin. Pêwîst dikir ku em bikevine tevgerê. Divê me xwe bi lezgînî avêtina piştî sirtê li hember me. Deqeyek jî deqeyek bû. Çi deqeyek, çirkek jî bo me jiyanî bû. Bi vî awayî me Serdar girt navbera xwe û em ketin rê. Piştî ku em gihîştin piştî gir, ez û hevalê Qendîl zivirîn çepera xwe ya ku hevala Nûjîn jê berpirs bû...
Seat dihate dozdehan. Roj tam bilind bûbû û yekser li ser serê me bû. Ji aliyekê ve tîna rojê û ji aliyê din ve jî tîna kevin û latan. Jixwe tîna pevçûnê ji hemûyan zêdetir sotîner bû. Di bin vê qileqijê de em gihîştin cem hevala Nûjîn û pê re jî bi lezgînî min çepera xwe girt. Hemû hevalan serê xwe bi şûtikên leşkerî pêçabûn. Li ser vê yekê min jî serê xwe bi şûtikê girê a. Min ji şûtika xwe parçeyek jêkir û min porê xwe xwe pê girê da. Ev serî girêdan û porpêçan jî xulikdariya hevala Nûjîn bû. Ji ber ku ez cara yekem bû ku li tiştek wisa rast dihatim. Sedema porgirêdana bi şûtikê jî ev bû ku, por an serî bi tevahî di nava tehtan de zêde dîmen dida an go ji hêla dijmin ve baş dihate dîtin. Ez jî tevdîreke ewlekariyê bû. Di şeran de bivê nevê her hêzek xwedî sûîkastvana ye û ji dûr ve hewl didin ku encaman bigirin. Çawa ku sûîkasçiyên me hebûn, yên dijmin jî vala nedisekinîn.
Di çeperê de ez hevalekî bi navê Serhed bi hev re bûn. Serhed bixwe ji başûrê biçûk bû yan jî başûr rojava jî tê gotin. Lê her çiqas wisa be jî bi awayî bilêvkirinê zêde bi xweşiya min neçû. Ew bixwe ji Efrînê bû. Zêde kevn nîn bû. Jixwe berê ez û wî di heman yekîneyê de bûn. Digel vê yekê jî min der barê wî de zêde agahî nedizanibû. Lê ev ne pirsgirêk e, ya girîng ev bû ku, mirov di çeperekê de mil bi mil ji bona hevdu canê xwe bide...
Wê bidome...
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 7’ê pûşperê de bi şev saet di navbera 22:00-23:00’an de ji hêla balafirên artêşa TC’ê ve çêregehên ku gundî sewalên xwe lê diçêrênîn û pireyek ku gundî bikartînin hatine lêdan. Di encama êrîşa hewayî de gelek sewalên gundiyên ku li çêregehêbûne telef bûne û eydî gundiyan gelek zirareke madî pêk hatiye.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 7’ê pûşperê de saet di 11:00’an de li Girê Elemûnê ku girêdayî navçeya Qilebana Şirnexê ye, teqînek pêk hatiye û di vê teqînê de cahşek bi navê Mûrat Olmez miriye û cahşên bi navê nebî û Zekî Olmez jî birîndar bûne. Bi vê bûyerê re tu têkiliya hêzên me nîn e.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 4’ê pûşperê de ji hêla artêşa TC’ê ve li hember qadên Çekçeko, Axyan, Diryan û Kanîbotkê ku girêdayî Bestaya Şirnexê ne operasyoneke ku hê jî didome hatiye li dar xistin.
8 Pûşper 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 5’ê pûşperê de danê sibehî ji hêla artêşa TC’ê ve li hember qadên Basya û Geliyê Herkî ku girêdayî Eyaleta Zagrosê ne û li hember qadên Şehîd Bêrîtan û Karker ku girêdayî Xakurkê ne êrîşeke bi obûs û hawanan li dar ketiye. Ev êrîşên ku du roj in bênavber didomin, hê jî berdewam dikin.
7 Pûşper 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 5’ê pûşperê de bi şev saet di navbera 21:00-22:00’an de li hember qadên Merwanîş, Şîvê, Dola Zap, Gundê Fila û Goristana Zapê ku girêdayî Zapa Qadên Parastina Medyayê ne, artêşa TC’ê êrîşeke hewayî li dar xistiye.
- Ayrıntılar
Bi piştgiriya biharê re, havîn hêdî hêdî xwe dide hîskirinê. Dar bişkuvîn û şitlên salê kok berdane axê. Digel hênikahiya şevên tarî, roj tîrîjên xwe tûjtir dike. Ev jî xwezayê dikelîne û pê re jî rojevên siyasî û leşkerî jî germ dibe.
Li warên azadiyê, bi gerîlayan re, bihar û havîn jî di nav hev de rê digirin. Siya daran, bayê hinek ê şevên tarî û ava kaniyên cemedî her dem bi me re ne.
Ev dîmen û ev xweşikbûn, bang li me dike ku tola sedan salan ji dijminê xweza û mirovantiyê bigirin. Di berbanga sibehan de dengê çûkan, bilbilan û kêzikên rengorengo rojbaş ji me re dikşînin, da ku liv û tevger destpê bike.
Di van mehan de, xwezaya dayîk ji bona me dibe xêliyeke hevrîşimî, da ku me ji wan çavên hesinî û sar biparêze.
Di van mehan de, xwezaya dayîk bi dar, ber, taht û latên xwe ji me re dibe çeper, da ku em derbên giran li zebaniyan bidin û govendên azadiyê li dar bixin.
Di van mehan de, xwezaya dayîk axa xwe nerm dike û ji me re dibe dergûş, da ku em bi dilekî aram nîgaşen rojên azad li ser bircên Amedê nîgar bikin.
Dîsa careke din lêgerîna pêkanîna jiyaneke azad û rûmet a qewmên çiyayî ku zarokên wan mîna her carê li warên azadiyê ji bona gelê xwe têdikoşin, ji bona di şûna tavanên biharî de xwîna ciwanan li ser vê axê nerijê, bangên aştiyê dikin.
Her cara ku navê aştî û biratî tê bihîstin, ew zebaniyên bi apolet har dibin, cînîkên wan pîj dibin. Çavsorî dibin, zindî nezindî berê xwe didin her tiştî.
Ew diminên xweza û mirovantiyê, ku ev bi sedan salane li hember qewmên çiyayî bi ser nakevin, niha jî bi hovîtî êrîş dibin ser xwezayê. Dar û ber, lat û zinar, kanî û rûbar, şalûl û bilbil, heyv û stêrk birîndar in û pê re ew zarokên ku di hembêza wê de mezin bûne, bi hêrs in û mîna pozitên agirî ne.
Nahêlên ku kanî û rûbar bi dilê xwe biherikin.
Nahêlin ku dar û ber bi hemdê xwe pelên xwe mezin bikin.
Nahêlin ku şalûl û bilbil bi dilê xwe hêlînên xwe çêbikin.
Nahêlin ku pezkovî bi dilekî rihet biçêrin û li ser zinar û latan lotikan bavêjin.
Nahêlin ku giya û pûş bi dilê xwe hişk bibin ji bona ku ji bi hezaran tibatî re bibin dergûş.
Nahêlin ku ew agirê pîroz di şevên tarî de bi stêrkan re şevînî bike.
Vaye ku ji bona ku careke din di şûna avên kaniyên cemidî de xwîna germ a ciwanan neherike, ji ew zebaniyên bi apolet re şalûl û bilbil, kanî û robar û ew agirê pîroz bang dikin, da ku bajar û gund, deşt û çiya bi gul û kulîlkan bixemilin.
Lê hemberî wê zebaniyên bi apolet, diqîrin û diqajin û dibêjin; “Em ê we tune bikin”
Li ser vê Roja Giravan ji banga şalûl û bilbil, kanî û rûbar û agir re re bû bersiv, tirîjên xwe li bajar û gundan û li deşt û çiyayan belav kir.
Xweza ji zarokên çiyayî re, ji hevalbendên dar û beran re, ji hevalbendên stêrkan re û ji rêhevalên Rojê re dibişire û dibê; “Hûn qet xem nekin. Ku ev zebanî nesekinin, li pey rojê şev hene, li pey biharan havîn hene, li pişt tîrmehan tebax hene û li pişt her bêdengiyekê bahoz hene.”
- Ayrıntılar